Перевод: со всех языков на латинский

с латинского на все языки

capite operto

  • 1 bloß [2]

    2. bloß, Adj., I) entblößt: nudus (sowohl unbekleidet, unbedeckt als unbewaffnet). – apertus (ohne Bedeckung, enthüllt, sichtbar). – non tectus (nicht bedeckt. unbedeckt). – vacuus vaginā (der Scheide ledig, v. Schwerte, Dolche etc.). – mit b. Kopfe, capite dcto od. aperto [497]( Ggstz. capite operto). – auf der b. Erde schlafen, humi cubare. – b. geben, nudare (z. B. animum); aperire, enthüllen, kundgeben (z. B. sensus suos). – II) unbeschützt, unbewahrt: nudus. – apertus (offen, ungedeckt gegen Angriffe u. dgl.). – b. geben, nudare; eine b. gegebene Mauer, murus defensoribus nudatus: sich b. geben, s. Blöße (geben): b. stellen (bloßstellen), obicere (gleichs. vorwerfen, z. B. suum caput furori civium); exponere. proponere (aussetzen, z. B. exp. nomen alcis ad invidiam: u. prop. alcis vitam omnibus telis fortunae): b. gestellt (bloßgestellt), obiectus (z. B. den Launen des Schicksals, fortunae); auch obnoxius: b. stehen, bloßgestellt sein, ad omnes ictus expositum esse (allen Hieben, Streichen ausgesetzt sein); patēre (offen-, dem Eindringen der Feinde bloßgestellt sein, v. Ländern: u. übtr., ausgesetzt sein, z. B. vulneri, morbis). – III) ohne anderes oder andere: nudus (wie unser »nackt, bloß« = ohne nähere Bestimmung, wie Cic. parad. 3, 24: nuda ista si ponasi. e. sine loco, tempore, causa], iudicari, qualia sint, non facile possunt). solus (allein, nicht mehr und nicht weniger, z. B. solae triginta minae). – merus (lauter, ohne fremden Zusatz, z. B. nugae). – sincerus (rein, echt, weiter nichts als, z. B. equestre proelium). – Auch drücken die Lateiner »bloß« = »schon an und für sich selbst« durch ipse (seinem Nomen vorgesetzt) aus, z. B. schon durch die b. Menge, ipsā multitudine: schon durch den b. Anblick, ipso aspectu.

    deutsch-lateinisches > bloß [2]

  • 2 aufhaben

    aufhaben, capite gerere alqd. – die Bedeckung, die er aufhatte, tegumentum capiti impositum: den Hut au., capite operto esse.

    deutsch-lateinisches > aufhaben

  • 3 bedecken

    [341] bedecken, tegere (im allg., auch übtr., z. B. consilium silentio). – contegere. obtegere. integere. protegere (überdecken, mit einer Decke versehen, um das Bedeckte zu schützen). – velare (verhüllen, verschleiern). – operire. adoperire. cooperire (zudecken, um das Bedeckte unsichtbar zu machen). – consternere (eine Decke von Holz, Stein etc. über etwas hinlegen: u. bildl., z. B. maria classibus, amnem navigiis). – complere (mit etwas vollschütten, über und über bestreuen, z. B. alqm coronis et floribus). – obruere (über- od. zuschütten, z. B. se arenā). – vestire. convestire (bekleiden, Menschen; übtr. auch Dinge, z. B. sepulcrum vepribus vestitum: u. hedera omnia convestit). – saepire et munire (zugleich zum Schutz mit etwas bekleiden, z. B. natura ocu los membranis saepsit et munivit). – sich od. das Haupt b., caput tegere; caput velare (dah. mit bedecktem Haupte, capite velato); caput operire, adoperire (zudecken, namentlich mit der Toga bei schlechter Witterung, da die Alten gew. keine Kopfbedeckung trugen; dah. mit bedecktem Haupte, capite operto od. adoperto). – eine bedeckte Grube, fossa caeca: mit Staub bedeckt, pulvere sparsus: mit Kot bedeckt, caeno oblĭtus: mit Wunden bedeckt, vulneribus onustus od. obrŭtus: eine mit Narben bedeckte Brust, pectus insigne cicatricibus bello acceptis: mit Ruhm bedeckt, gloriosus; gloriā circumfluens: mit Schimpf u. Schande, infamiā et dedecore opertus.

    deutsch-lateinisches > bedecken

  • 4 Kopfband

    Kopfband, fascia (im allg.). – vitta (ein Band, mit dem bes. die Haare der Priester und anderer heiliger Personen, vorz. aber die der Frauen gebunden wurden). – mit einem K. geschmückt, vittatus. Kopfbedeckung, tegumen oder tegumentum capitis (im allg.). – insigne capitis (als Abzeichen einer Würde). – eine K. tragen, capite operto esse. – ohne K., capite aperto.

    deutsch-lateinisches > Kopfband

  • 5 Hut [1]

    1. Hut, der, capitis tegimen od. tegumentum (Kopfbedeckung übh.). – petăsus. causĭa (πέ-τασος, καυσία, ein Sonnenhut mit freistehendem Rande, causia dann genannt, wenn derselbe mit einem hohen Deckel gemacht war). – einen H. aufhabend, mit dem H. auf dem Kopfe, petasatus: einen H. aufhaben, capite operto esse: den H. abnehmen, caput aperire.

    deutsch-lateinisches > Hut [1]

  • 6 aufbehalten

    aufbehalten, I) nicht abnehmen: die Kopfbedeckung (den Hut etc.) au., capiti tegumentum non detrahere (die K. nicht ablegen); capite operto esse. caput non nudare, dieses auch »vor jmd.«, alci (den Kopf nicht zur Begrüßung entblößen). – II) = aufbewahren, aufsparen, w. s.

    deutsch-lateinisches > aufbehalten

См. также в других словарях:

  • CAPITE multa testabantur Veteres — Allidebant in luctu. Victorinus de Augusto, post cladem Varianam. In tantum per doluti, ut cerebri variô incussu parietem pulsaret, veste, capillôque et reliquis lugentium indictis deformis. Livius l. 25. c. 27. Postquam Asdrubalem Gisgonis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORANTIUM Ritus — corpore Soli Orienti obv ersô, antiquus admodum, a Solis cultoribus originem traxit. Non enim hunc solum adorabant, manum osculando seu dexteram ori admovendo, unde adorandi verbum: qui ritus a Diis ad homines, honore potentiâque antecellentes… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPUT — I. CAPUT Iovi apud Gentiles sacrum, veluti Sapientiae officina. Hoc Romani olim non intexêre, in urbe incedentes, nullumque pilei, petasi, causiae vel alîus tegminisusum, nisi extra urbem in peregrinatione, novêre, ut Lipsius docet: Ita namque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • teste — Teste, c est le chef de quelque animal que ce soit, Caput. Il vient du Latin, Testa, attendu que tout le contenu en la teste est couvert et enclos d un ossement creux, comme d un pot de terre, ou plustost, eu esgard aux commissures et coustures… …   Thresor de la langue françoyse

  • TUTULUS — a tuendo capite, apex pilei Sacerdotum, apud Romanos, qui in conum desinebat, Varr. Similiter Fulgentius ex Numa Pompilio in Pontifical. illud capitis operimentum, quod Sacerdos sacrificaus adhibebat (Romani enim omnibus Diis, praeter Saturnum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • АДОРАЦИЯ, ПРОСКИНЕСИС — •Adoratio, προσκύνησις, торжественное выражение почтения к богам и людям; у персов состояло в том, что повергались ниц и целовали землю, целовали руки или ноги чествуемой особы (Ηdt. 3,… …   Реальный словарь классических древностей

  • Адорация —    • Adoratio,          προσκύνησις, торжественное выражение почтения к богам и людям; у персов состояло в том, что повергались ниц и целовали землю, целовали руки или ноги чествуемой особы (Ηdt. 3, 86. 7, 136. Хеn. Суr. 8, 3, 14. Arr. 4, 10… …   Реальный словарь классических древностей

  • DEONANTUM — opp. ad dextrum Mosam, Monulfi Tungrorum Ep. donatione, ad Eccl. Leodicens. pertinens, Dinant vulgo, oppositum castello Bovinnae Bovingne, sinistrae ripae fluminis adsidenti. Bello hoc varia passum. Ab eo videntur dicti circumcelliones quidam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PALLIOLUM — breve fuit et anguistum pallium, ut vox ipsa declarat. quô Romani cum latere volebant, item mulieres, languentes et delicati homines, caput obnubere solebant aliquando Pallii quoque nomine dictum. Iniciebatur id totum capiti, unde de Maecenate… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • froidure — I. Froidure, Frigus. Froidure d hyver, Brumale frigus. Une tres grande froidure, Rigor. Nulle froidure ne luy peut jamais faire couvrir sa teste, Nullo frigore adducitur, vt capite operto sit. La froidure est venuë, Ingruit frigus. Les froidures… …   Thresor de la langue françoyse

  • ADORARE — est ex origine vocis ari admoucre, seu osculari; Unde Hiobus c. 31. v. 26. et 27. Si vidi Solem, cum sulgeret, et osculatus sum manum meam ori meo etc. i. e. si Solem adoravi. Nempe in osculo praecipuus semper adorandi ritus collocatus est. Vide… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»